Forum Młodych Regionalnej Izby Gospodarczej regularnie organizuje Spotkania Gospodarcze dotyczące różnych tematów związanych z radzeniem sobie na rynku pracy. Na ostatnim przed wakacjami, poświęconym poszukiwaniu pracy, był nasz praktykant Marek Golonka. Przygotował dla Was „ściągę” z najważniejszych porad, które padły w trakcie spotkania.

Spotkanie miało postać panelu dyskusyjnego z udziałem trzech specjalistek: Moniki Kućmierczyk z Akademickiego Centrum Kariery Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Beaty Zelent-Bieniek z Powiatowego Urzędu Pracy w Rybniku oraz Agaty Hagno, prezes zarządu agencji doradztwa personalnego DPM. Za zgodą Pań chciałbym przekazać Wam najważniejsze z porad, jakimi podzieliły się one z uczestnikami spotkania.

Gdzie szukać pracy?

Po pierwsze warto rozglądać się w nietypowych miejscach – łatwo dostępne oferty są widoczne dla wszystkich, przez co konkurencja do opisywanych w nich stanowisk jest ogromna. Lepsze mogą więc być miejsca, do których zagląda stosunkowo mało osób. I tak na przykład Biura Karier są dostępne tylko dla studentów konkretnych uczelni.

Wiele osób ogranicza się do wysyłania CV, ale to błąd – osobisty kontakt z pracodawcą ma wiele zalet. Osoba, która dzwoni do firmy i pyta o sprawy związane z rekrutacją będzie zapamiętana dużo lepiej, niż taka, która tylko wyśle dokumenty mailem. Warto regularnie przypominać się, byle nie nachalnie – pracodawca ma nas zapamiętać, ale nie mieć nas dość.

Można pójść jeszcze dalej – warto wysłać swoje dokumenty aplikacyjne do firmy, która nas interesuje nawet wtedy, gdy nie szuka ona nowych pracowników. Taka firma może się do nas odezwać, gdy zapotrzebowanie na pracownika nagle się pojawi – a może nawet okaże się, że zainteresuje się nami od razu.

Wiąże się to z tym, że dzisiaj większa część poszukiwania pracowników przez firmy to tak zwana rekrutacja ukryta. Polega ona na zatrudnianiu osób poleconych przez pracowników, oferowaniu staży i potem proponowaniu stażyście etatu oraz innych sposobach zatrudniania nowych osób bez ogłaszania, że się ich poszukuje.

Jak napisać CV?

Przepis jest prosty: postawić się na miejscu pracodawcy i  wyobrazić sobie, co chciałby on zobaczyć w życiorysie idealnego pracownika. W tym celu dobrze jest znaleźć opis stanowiska, na którym chcemy pracować – takie informacje można łatwo znaleźć w Sieci i często są bardziej szczegółowe, niż opis wymagań zamieszczony w ofercie pracy. Warto także sprawdzić, jak wyglądają dokumenty firmy i sformatować swoje CV podobnie – rekruter może docenić taki „research” albo po prostu bardziej polubić znajomo wyglądający dokument.

Przy okazji wspomnę o pomyśle, który z początku może się wydać dziwny: dosłowne przeklejanie do CV wymagań wpisanych w ofercie. Firma wymaga „komunikatywnej znajomości języka niemieckiego”? Wpiszmy ją w swoje CV – o ile oczywiście faktycznie potrafimy się porozumieć po niemiecku. Nie chodzi tu o zwykłe lizusostwo, a raczej o to, że nigdy do końca nie wiemy, co rekruter rozumie przez dane sformułowanie: nie możemy być pewni, czy podając np. „biegłą znajomość niemieckiego”, „poziom B2” czy „Goethe-Zertifikat” trafimy w jego wymagania. Zawsze można też podać obok dokładne oznaczenie.

Jak podejść do rozmowy kwalifikacyjnej?

Przede wszystkim ćwiczyć. Przeprowadzać rozmowy z sobą samym przed lustrem, chodzić na rozmowy tylko po to, by się sprawdzić, korzystać z usług doradców z Biur Karier, Powiatowych Urzędów Pracy i podobnych instytucji. Oferują one możliwość odbycia próbnej rozmowy oraz  Rozmowa o pracę jest umiejętnością jak każda inna i można ją trenować. Warto dowiedzieć się też zawczasu, czy rozmowa będzie polegała tylko na faktycznej rozmowie, czy też jej częścią będzie wykonanie jakiegoś zadania.

Podczas rozmowy może pomóc kilka prostych reguł. Nasze najmocniejsze strony warto wymienić na początku i na końcu spotkania, bo pierwsze i ostatnie informacje są najlepiej zapamiętywane. Warto upodobnić się ubiorem do pracownika firmy, w której staramy się o pracę, bo ludzie przychylniej patrzą na osoby do nich podobne. Dobrze też powiedzieć podczas rozmowy coś, czego nie opisaliśmy w CV, by rekruter miał poczucie, że dowiedział się czegoś nowego i poświęcony nam czas nie był czasem straconym.

A jeśli nie wyjdzie? Wtedy warto spytać, dlaczego firma nie jest nami zainteresowana – rekruter być może powie nam wtedy, co w naszej prezentacji siebie nie spełniło jego oczekiwań i będziemy wiedzieć na przyszłość, nad czym pracować. Mogło być również tak, że nasz profil nie był zbieżny z profilem stanowiska pracy – może posiadamy wyższe kompetencje niż wymagał pracodawca. Pamiętaj, jeśli nie zostałeś/aś zatrudniony/a, to nie znaczy, że powód leżał po Twojej stronie.

I jeszcze jedno – nigdy nie palmy za sobą mostów. Jeśli rozmowa się nie udała, i tak powinniśmy pożegnać się z uśmiechem i podziękować za poświęcony nam czas. To samo zresztą tyczy się staży i praktyk, a nawet pracy: zawsze lepiej odejść w przyjaznej atmosferze, bo nigdy nie wiemy, kiedy jeszcze spotkamy naszych współpracowników.

Na koniec bardzo ważna sprawa – zdobycia pracy w danej firmie nie należy traktować jako sprawy życia i śmierci. To, że ktoś nas nie chce, nie musi wcale świadczyć o tym, że do niczego się nie nadajemy. Możemy po prostu nie pasować do tej konkretnej firmy, a wtedy nawet lepiej, że się do niej nie dostaniemy. W takiej sytuacji lepiej się nie przejmować i po prostu szukać dalej.

Spotkanie trwało prawie dwie godziny i padło podczas niego dużo więcej dobrych pomysłów. W pigułce sprowadzają się one do tego, że szukanie pracy opiera się w dużej mierze na pomysłowości i wytrwałości – z jednej strony trzeba szukać niebanalnych rozwiązań i iść tam, gdzie inni jeszcze nie doszli, z drugiej strony nie poddawać się, przypominać o sobie i nie zrażać niepowodzeniami. Jeżeli to brzmi jak coś trudnego, warto pamiętać jeszcze o jednym – nikt nie musi szukać pracy całkiem sam. Warto prosić o pomoc znajomych, warto też korzystać z pomocy instytucji zajmujących się pomocą w takich poszukiwaniach – takich, jak Biura Karier i urzędy pracy. Zapraszamy!